Halkım
Jacob Lawrence - Göç serisi'nden, Panel 3: In every town Negroes were leaving by the Hundreds to go North and enter into Northern industry (1940–41)
.
Güzeldir gece,
halkımın yüzleri de öyle.
.
Güzeldir yıldızlar,
halkımın gözleri de öyle.
.
Güneş de öyledir, güzeldir.
Halkımın ruhları da öyledir, güzeldir.
.
Langston Hughes
Çeviren: Caner Fidaner
Düşler
Langston Hughes (1902 - 1967) Fotoğraf: Nickolas Muray, 1925
.
Düşlerine sıkı sıkı sarıl,
çünkü düşler ölürse
kanadı kırık bir kuş olur yaşam,
uçamaz.
Düşlerine sıkı sıkı sarıl,
çünkü düşler gittiğinde
çorak bir toprağa döner yaşam
yağan kardan buz keser.
.
Langston Hughes
Çeviren: Caner Fidaner
Neden yazıyorum?
Sait Faik 11 Mayıs 1954’te ölmüş. Aynı senenin 17 Eylül’ünde doğduğuma göre ben o günlerde anamın karnında beş aylık bir ceninmişim. Yani kalbim atmaya başlamış, dimağım da gelişme yoluna girmiş o sırada.
Öldüğünde Sait Faik’in bütün mevcudiyetinin ortadan kalktığını, yok olduğunu kim söyleyebilir? Belli ki onun varı, yoğu toprağın altına sığmayacak kadar çoktur. Ben derim ki sadece yazdıkları değil, Sait Faik’in hissiyatı, tefekkürü, kafasındaki hayaller ölümünden sonra tebahhur etmiş etrafa yayılmıştır. Veyahut çaydanlığın altındaki su kaynamaya başlayınca nasıl kendine bir yer bulup dışarı çıkar, dağılır, görünmez olsa da o buharı ta içerden burnunuzla hissedersiniz, işte Sait Faik’in terekesi de öyle geniş, öyle zengindi ki cümle aleme yetecek kadar geniş bir mesahaya dağılmış olsa gerek. Muhtemeldir ki aradan bir zerre kaçıp anamın karnına girmiş, oradan da benim pıt pıt atan yüreğime kadar gelmiştir. Belki de hayat enerjimin bir kısmını o zerreye borçluyum, kim bilir? Eğer bir tercihte bulunma imkânım olsaydı, “Haritada Bir Nokta” hikâyesinin son dokuz kelimesinin benim payıma düşmesini isterdim:
“Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım.”
Caner Fidaner’den
